નથી જીવ તારી સુંદર કાયા

સંત શ્રી કબીર દાસ

નથી જીવ તારી રે સુંદર કાયા, છોડી ને ચાલ્યો વણઝારા રે હોજી.

પરદેશથી એક હંસલો આવ્યો ને, આંગણે ફરે છે કુંવારો રે હોજી;

ઈરે હંસાને તમે ભેદ ન આપો ભાઈ, પૂછી આવ્યો છે ઘર તારો રે. નથી...

કાઢે કાઢરા ને આ છે ઉધારાને, હંસલાને નોતરી જમાડ્યો રે હોજી;

ભૂખે મત રાખો ભાઈ, પાપીડો ભૂખ્યો સધાયો રે. નથી...

કાયા કહે મેં સુંદર સ્ત્રીને, તું મારો પુરુષ પ્યારો રે હોજી;

માયા જોગણીને સૂતા મેલીને ભાઈ, હાથે કરીને લલચાણા રે. નથી... 

કાયા કહે મેં હંસલાને ઠગિયો, ને હંસલો બ્હોત ઠગાયો રે હોજી;

તુજ સરખી ઈ બ્હોત ઠગી લાયો, થીયો મેં ઘરડો તારો રે. નથી...

લઇ ગયા ગણને ઊઠ ગયા હાંડાને, લાલ ભયો રે લાવકારો રે હોજી;

હોઈગા તોલને બૂઝ ગઈ બત્તીયાં, મંદિરીએ મેં ઘોર અંધારા રે. નથી...

કહત 'કબીર' સુનો ભાઈ સાધો, મેરે ચાકર ચરણકો રે હોજી;

સાધુ સંત કી સેવા લે ભાઈ, મમરી જાવે ને કો ફેરો રે.

નથી જીવ તારી રે સુંદર કાયા, છોડીને ચાલ્યો વણઝારા રે.